نمی دونم چرا باید بعد از این همه مدت همچین حرفی بشنوم؟؟؟؟؟ واقعا چرا؟؟؟؟
این حرف این قدر برام سنگینه که اصلا نمی تونم هضمش کنم
یعنی من واقعا همیشه گلمو مجبور می کردم؟؟؟
همه چی از روی اجبار بوده؟؟؟؟؟؟؟؟
هیچ چیزم اونی نبوده که... ؟؟؟؟؟؟
ای کاش هیچ وقت نمی شنیدممممممممم
واقعا خیلی سخته کسی که یه تار موشو با هیچ چی عوض نمی کنی
اونم بعد از این همه مدت بیاد بهت حرفایی رو بزنه که هیچ وقت تو خواب هم نمی دیدییییییییییییی
شاید حق داره شاید من اشتباه می کنم
اما نه من مطمئنم این حرفا واقعیت ندارن و عزیزترینم اینا رو به خاطر خودم گفته
ولی هنوزم عاشقشم هنوزم واسش می میرم
تا حالا که به خاطرش خورد شدم از این به بعدم می شم تا اونجایی که دیگه جونی نداشته باشم
امیدوارم هیچ کس از کسی که دوسش داره همچین حرفایی رو نشنوه
گل نازنین من
درسته که من باغبان تو نیستم. اما تو گل من هستی
آیا واقعا باغبانی پیدا میشه که دلش بخواد گلش پژمرده و پلاسیده بشه ؟ گلش زرد بشه ؟ پرپر بشه ؟ نابود بشه ؟
من دوست دارم گل من اما کم کم داره از خودم بدم میاد
وقتی می بینم که نه تنها باعث شادابی و طراوت تو نیستم
که حتی باعث پژمردگی و زرد شدن تو هستم از خودم بدم میاد
دوست بسیارگرامی ام بادرودفراوان...اگرچه شرایط چرائی بدرودگفتن شما را نمی دانم ولی مراتب تاسف خودراابرازمی نمایم..خامه برکف گرفتن یعنی ابرازوجود..یعنی تلاش برای خودواندوخته های فکری خود را انتشاردادن..یعنی اجتماعی و هم گرائی خودرابادیگران نشان دادن...
عشق و ایجادپیوند و اینگونه رخدادهای لازم هرگزنباید جوشش و پویائی وجستجوگری انسان ها را متوقف نماید..
بهرروی رای ....رای شماست...برایت بهترین آرزوهارادارم
درضمن یکی با آی دی شما تماس گرفت..نمی دانم شاید خود شما بودید...اگرچنین باشدراههای بهتری جهت بدرود گفتن وجوددارد..اگرنه امیدوارم ارتقای شما از ۸۳ به ۸۴! به نوشته رضا!ابتدای خوبی به نگرش تازه به مسایل زندگی باشد
بدرود...همیشه بیادمهرورزی ها و محبت های شما خواهم بود ...حال چه ۸۳ باشید چه ۸۴ فرقی ندارد....
وه چه بی رنگ و بی نشان که منم
کی ببینی؟ مراچنان که منم..
گفتی ...اسراردرمیان آور
کومیان ؟ اندرآن میان که منم
تندرست و شادکام و خوش وقت باشی.