یه چیز رو قبول دارین؟ اونم اینکه بیشتر از ۷۰٪ بلاگ های ما در مورده عشق و عاشقی!
۶۹٪ شون هم در مورد عشق شکست خوردس! قبول دارین یا نه؟ آخه چرا باید اینجوری
باشه که ما خودمون رو برا کسی که معنی مقدس عشق رو درک نمی کنه ناراحت کنیم؟
ارزشش رو داره؟؟ هر بلاگی می ریم یا طرف تنهاش گذاشته رفته! یا رفته با یکی دیگه و یا...
خوب ادمی که ول می کنه می ره با یکی ٫ دیگه آدم نیست! انسانیت حالیش نیست! آخه درسته تو ۲۴ ساعت روز به فکرش باشی؟ غمش رو بخوری؟ خودت با نفس خودت جنجال داشته باشه؟ نه! مشکل از تو نیست ! اون آدم نبوده احساس نداشته! بعدم اون ولت کرد
رفت دنیا که به آخر نرسیده! رسیده؟ نه! هیچ وقت برای شروعی تازه دیر نیست!